Dag 36 : Estavillo – Miranda de Ebro

Afstand: 16,74km

Stijgen: 100m – Dalen: 202m

De keuze om mijn GR1 hier te beëindigen heeft een praktisch kantje. Ik bevind me in de buurt van Miranda de Ebro, en daar is een treinstation. Ofwel was het hier stoppen, ofwel nog een vijftal dagen doorgaan tot de volgende plaats waar ik gemakkelijk openbaar vervoer kan nemen.

Vanuit Estavillo volg ik een van de vele Santiago-routes. Ik hinkepinkel tot in Berantevilla, waar ik gisteren reeds gepasseerd ben. Vandaar uit is rechttoe naar Miranda de Ebro. Het is een onwaarschijnlijk mooie reis geweest, net geen 1000km doorheen het noorden van Spanje. een tocht die alles heeft ingelost qua landschap en natuur, en evenveel qua cultuur. Ik ben helemaal gezwicht voor het, alhoewel stekelige, mediterrane landschap.

Mijn geliefde landschap, ik kom zeker terug. Maar eerst heb ik nog een opdracht. Ik had me voorgenomen om de Atlantische oceaan in te duiken. En dat ga ik nu doen!

Totaal gewandeld: 988,74km

Copyhike by Roos Muylaert, 2017 – feel free to use this info to organise your own hike.

Vorige

Dag 35 : Payueta – Estavillo

Afstand: 27,50km

Stijgen: 792m – Dalen: 988m

Even buiten Lacervilla.

Mijn knie baart me zorgen. De vraag of ik nog wel verder moet stappen komt bij me op. Wandelen is genieten, afzien komt er soms ook wel bij, maar dat is afzien met een gezond lichaam. Stappen met een kwetsuur is iets anders. Op het einde van de dag beslis ik.

Het is weer heet vandaag. Het landschap is aan het braden, en ik erbij. Na Ocio begin ik aan de klim van Las Tasugueras. Op zich geen lastige klim, maar de hitte en mijn knie doen me puffen en zweten. Vliegen komen maar al te graag smikkelen van de zouten op mijn huid. Iedere steeneik langs het pad zoek ik op om me voor een paar seconden te laven aan zijn schaduw. Eens boven is het even genieten van het uitzicht. Heel in de verte zie ik nog sneeuw liggen op de hoge toppen van het Cantabrisch gebergte. Eens terug in de vallei de koelte van een bar me goed. Nadien sleep ik me voort tot ik een perfect plekje heb gevonden met uitzicht op Estavillo vanwaar de avondlijke geluiden me bereiken. Een hond die blaft, kinderen die spelen en af en toe een auto in de verte. Nu weet ik het: dit wordt mijn laatste nacht langs de Sendero Histórico.

Totaal gewandeld: 972km

Copyhike by Roos Muylaert, 2017 – feel free to use this info to organise your own hike.

Vorige – Volgende

Dag 5 : Oix – Sant Joan de les Abadesses

Afstand: 23,50km

Stijgen: 1048m – Dalen: 697m

Wanneer de bliksemschichten de hemel oplichten, de donder van de bergflanken rolt en de regen met bakken uit de lucht keldert, dan verschijnt de vuursalamander. Stil stond ie, als een wassen beeld, de salamander heeft een waas over zich, alsof hij een deel van het onweer rond zijn lijf heeft gestokkeerd. Stil, omdat hij zich zo onzichtbaar waant voor zijn belagers.
Gisteren was er een in de verte, vandaag zit ik er vollop in, de bergonweders. Enerzijds is het ‘merde’, de pas er stevig in zettend had ik de illusie er vanonder te kunnen muizen. Niet dus. Anderzijds was ik blij, ik zit nu echt in de bergen, de Pyreneeën. Dit kom je in Gent niet tegen. Beetje bij beetje sijpelt de regen door mijn kleren, dit soort regen vloeit overal doorheen. Even checken hoever het epicentrum zich zowat bevindt. Ok, ver genoeg om niet voor verrassingen te hoeven staan. Flink doorstappend genietend van elke nieuwe donderslag, de ene scherp krakend, de andere dof rommelend, zo snel naeen dat de ene de andere tracht te verstommen, een uur aan een stuk door. De uitgedroogde beken komen tot leven, een bruinig aards vocht stroomt erdoorheen, in de wetenschap dat het morgen weer voorbij zal zijn. Enkel een vochtig laagje slib is dan de stille getuige dat er kort geleden water door dit dorre landschap is gevloeid.

100 km gestapt…

Totaal gewandeld: 108,23km

Copyhike by Roos Muylaert, 2017 – feel free to use this info to organise your own hike.

Vorige – Volgende

Dag 3 : Vilademuls – Argelaguer

Afstand: 30,99km

Stijgen: 437m – dalen: 470m

El Fluvia-vallei, stroomafwaarts van Bésalu.

Vooraleer ik de bergen in trek doorkruis ik gedurende twee dagen de kustvlakte. Een heuvelachtige streek waar de hoger gelegen delen bebost zijn met dennen en steeneiken, de paden zijn gekruid met tijm, rozemarijn, bernagie, venkel en wilde asperge. Een nachtegaal. De hitte verspreidt het aroma van hars. Vlakbij zweeft een blauwe kiekendief, de zwarte hoofdslagpennen mooi naar boven gekromd. Ik wandel door Debussy’s Printemps, maar dan vele keren beter.

Bésalu

Pins, Orriols en Centenys zijn dorpjes die eruit springen, huizen tegen elkaar aan geschurkt, smalle straatjes, kleine ramen en dikke muren, alles om te trachten de hitte buiten te houden. Vooraleer ik mijn intrede doe in Bésalu zoek ik verkoeling in de El Fluvia-rivier. Bésalu is werkelijk prachtig, vandaar ook de busladingen toeristen. De twee dagen kustvlakte beëindiging ik in een kleine gorge waar ik mijn bivak maak, na eerst het zout van mijn huid gespoeld te hebben.

Totaal gewandeld: 64,55km

Copyhike by Roos Muylaert, 2017 – feel free to use this info to organise your own hike.

Vorige – Volgende

Dag 2 : L’Escala – Vilademuls

Afstand: 29,81km
Stijgen: 508m – dalen: 366m

Citrusboom in Veïnat del Puig.

Over het algemeen ben ik een liefhebber van de gradiënt. Dat de zaken haast onopgemerkt veranderen. Het zal te maken hebben met een noodzaak tot reflectie en analyse. Pas na tijden valt het op dat dit of dat is verandert, wat vaak met verwondering onthaalt wordt. Soms is bruuskheid echter ook niet mis, zoals het nemen van een vliegtuig. In een mum van tijd stijg je duizend meter, soms tweeduizend, vaker ergens tussenin. Dat is al heel wat, maar wat nog veel meer is het gedropt worden in een andere aarderijkskundige en culturele regio. Bij mij is het deze keer Spanje. Om kort te gaan: palmbomen, okerkleurige dorpjes toegedekt door bolle dakpannen, cactussen, warm weer, olijfgaarden, gietijzeren balkonnetjes, citrusbomen, een taal die ik niet ken, een gekloven bodem die snakt naar regen, de besneeuwde toppen van de Pyreneeën in de verte, steeneiken, de zwoele geur van op temperatuur gebrachte dennen. Dit alles is mijn metgezel voor de komende tijd, binnen dit kader schrijf ik al wandelende mijn verhaal.

Olijfgaard, Viladamat

Totaal gewandeld: 33,56km

Copyhike by Roos Muylaert, 2017 – feel free to use this info to organise your own hike.

Vorige – Volgende